اعمال روز عید مبعث

-غسل
2- روزه و که آن یکى از چهارروزى است که در تمام سال امتیاز دارد براى روزه گرفتن و برابر است با روزه هفتادسال.
3- بسیار صلوات فرستادن.
4- زیارت حضرت رسول و امیرالمؤمنین علیهما وآلهماالسَّلامُ.
5-در مصباح از رَیّان بن الصّلترویت است که حضرتامام جواد علیه السلام در زمانیکه در بغداد بود روز نیمه رجب و روز بیست و هفتم راروزه گرفت و جمیعاطرافیان آنحضرت روزه گرفتند و ما را امر فرمود که بجا آوریم دوازدهرکعت نماز که خوانده شود در هر رکعت حمد و سوره و بعد از فراغ از نمازها خوانده شودهر یک از حمد و توحید و مُعَوَّذَتین چهار مرتبه و لا اِلهَ اِلا اللّهُ واللّهُاَکْبَرُ وَسُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَاِلاّبِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ چهار مرتبه اللّهُ اللّهُ رَبِّى لا اُشْرِکُبِهِ شَیْئا چهار مرتبه لا اُشْرِکُ بِرَبِّى اَحَدا چهار مرتبه.
6- ازجناب ابوالقاسم حسین بن رُوح رَحَمهُاللّهُرویت شدهکه دراین روز دوازده رکعت نماز مى‌خوانىکهدر هر رکعت حمد وسوره‌اى که آسان باشدمی‌خوانیو تشهّدمى‌خوانى و سلام مىدهى و مىنشینى و مىگویى بین هر دورکعت؛
اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یَکُنْ لَهُشَریکٌ فى الْمُلْکِ ؛
ستایش خاص خدایى است که فرزندى براى خود نگرفته و شریکى در فرمانروایىنداردوَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبیراً یا عُدَّتىفى مُدَّتىیا؛و یاورى از خوار شدن ندارد (چون خوارى ندارد) و به کمال بزرگى او را یاد کناى توشه من در دوران عمرمصاحِبى فى شِدَّتى یا وَلیّى فى نِعْمَتى یا غِیاثى فى رَغْبَتىیا؛رفیق من در سختیم اى سرپرست من در نعمتم اى فریادرس من در آنچه خواهماىنَجاحى فى حاجَتى یا حافِظى فى غَیْبَتى یا کافِىَّ فى وَحْدَتىیا؛بر آرنده حاجتم اى نگهبان من در غیابم اى کفایت کننده‌ام در گوشه تنهایىاىاُنْسى فى وَحْشَتى اَنْتَ السّاتِرُ عَوْرَتى فَلَکَ الْحَمْدُ واَنْتَالْمُقیلُ؛همدمم در وحشتم تویى پرده پوش عیب‌هاى من پس ستایش تو را است و تویى نادیدهگیرنده عَثْرَتى فَلَکَ الْحَمْدُ وَاَنْتَ الْمُنْعِشُ صَرْعَتى فَلَکَ الْحَمْدُصَلِّ عَلى؛لغزشم پس ستایش تو را است و تویى برخیزاننده من هنگام افتادنم پس ستایش تورا است درود فرست برمُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاسْتُرْ عَوْرَتى وَآمِنْ رَوْعَتى وَاَقِلْنىعَثْرَتى؛محمد و آل محمد و بپوشان عیبم را و ایمنى بخش هراسم را و نادیده گیر لغزش مرا وَاصْفَحْ عَنْ جُرْمى وَتَجاوَزْ عَنْ سَیِّئاتى فى اَصْحابِ الْجَنَّةِوَعْدَ؛و چشم بپوش از جرمم و بگذر از گناهانم در زمره بهشتیان بدان الصِّدْقِ الَّذى کانُوا یُوَعَدُونَ.وعده راستى که بدانها داده شده.

پس چون از نماز و دعا فارغ شدى مى‌خوانى هر یک از حمد وتوحید و مُعَوَّذَتَیْن و قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِرُونَو اِنا اَنْزَلناهُ و آیة الکرسى را هفت مرتبه و بعد مىگوئى لا اِلهَ اِلا اللّهُواللّهُ اَکْبَرُ وَسُبْحانَ اللّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ هفتمرتبه و بعد مىگویى هفت مرتبه اللّهُ اللّهُ رَبَّى لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئا و مىخوانى هر دعا که خواهى .

7- در اقبال و در بعض نسخ مصباحآمدهاست که مستحبّ است دراین روز این دعا را بخوانندییا مَنْ اَمَرَ بِالْعَفْوِ وَالتَّجاوُزِ وَضَمَّنَ نَفْسَهُ الْعَفْوَوَالتَّجاوُزَ یا مَنْ؛اى که دستور داده به عفو و گذشت و خود او هم عفو و گذشت (از گنهکاران را)ضمانت کرده‌اى کهعَفى وَتَجاوَزَ اُعْفُ عَنّى وَتَجاوَزْ یا کَریمُ اَللّهُمَّ وَقَدْاَکْدَى؛عفو کرده و گذشت فرمودى مرا مورد عفو و گذشت خویش قرار ده‌اى کریم خدایاجستجوالطَّلَبُ وَاَعْیَتِ الْحیلَةُ وَالْمَذْهَبُ وَدَرَسَتِ الاْمالُوَانْقَطَعَ الرَّجاَّءُ؛به جایى نرسید و راه چاره و رفتن بسته شد و آرزوها کهنه گشت و امید بریدهشداِلاّ مِنْکَ وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ اَللّهُمَّ اِنّى اَجِدُ سُبُلَالْمَطالِبِ اِلَیْکَ؛جز از تو که یکتایى و شریکى ندارى خدایا من بهخوبى مىیابم که راه‌هاى جستجوبه سوى تومُشْرَعَةً وَمناهِلَ الرَّجاَّءِ لَدَیْکَ مُتْرَعَةً واَبْوابَالدُّعاَّءِ لِمَنْ دَعاکَ؛گشوده است و آبشخورهاى امید در نزد تو پر از آب است و درهاى دعاء براى کسىکه تو را بخواندمُفتَّحَةً وَالاِْسْتِعانَةَ لِمَنِ اسْتَعانَ بِکَ مُباحَةً وَاَعْلَمُاَنَّکَ لِداعیکَ؛باز است و یاریت براى آنکس که از تو یارى خواهد آماده و مباح است و بهخوبى مىدانم که تو آماده بِمَوْضِعِ اِجابَةٍ وَللصّارِخِ اِلَیْکَ بِمَرْصَدِ اِغاثَةٍ وَاَنَّ فِىاللَّهْفِ اِلى؛اجابت دعاى خوانندگانت هستى و مهیاى فریادرسى فریادخواهان از درگاهت مى‌باشىو این را هم مىدانم که در پناهنده جُودِکَ وَالضِّمانِ بِعِدَتِکَ عِوَضاً مِنْ مَنْعِ الْباخِلینَوَمَنْدُوحَةً عَمّا؛شدن به جود تو و اعتماد به وعده تو عوض کاملى از منع بخیلان و بىنیازىوسیعى است از آنچه فى اَیْدِى الْمُسْتَاْثِرینَ وَاَنَّکَ لا تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِکَ اِلاّاَنْ تَحْجُبَهُمُ؛در دست توانگران و ثروتمندان است و مىدانم که تو از خلق خویش در حجاب نشوىمگر آنکه اعمال ایشان الاْعْمالُ دُونَکَ وَقَدْ عَلِمْتُ اَنَّ اَفْضَلَ زادِ الرّاحِلِ اِلَیْکَعَزْمُ اِرادَةٍ؛میان تو و ایشان حجاب قرا دهد و این را هم دانسته‌ام که بهترین توشه کسى کهبه سوى تو کوچ کند یک تصمیم جدىیَخْتارُکَ بِها وَقَدْ ناجاکَ بِعَزْمِ الاِرادَةِ قَلْبى وَاَسْئَلُکَبِکُلِّ دَعْوَةٍ؛و نیرومندى است که تو را بدان اختیار کند و با یک چنین تصمیمى دل من با توبراز و نیاز پرداخته از تو خواهم به حق هر دعائىدَعاکَ بِها راجٍ بَلَّغْتَهُ اَمَلَهُ اَوْصارِخٌ اِلَیْکَ اَغَثْتَصَرْخَتَهُ اَوْ مَلْهُوفٌ؛که تو را دعا کرده بدان شخص امیدوارى که به آرزویش رسانده‌اى یا فریادخواهىکه به درگاه تو فریادخواهى کرده و به دادش رسیده مَکْرُوبٌ فَرَّجْتَ کَرْبَهُ اَوْ مُذْنِبٌ خاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ اَوْمُعافىً اَتْمَمْتَ؛یا دلسوخته گرفتارى که تو گرفتاریش را بر طرف کرده یا گنهکار خطاپیشه‌اى کهتو او را آمرزیده‌اى یا تندرستى که نعمتت نِعْمَتَکَ عَلَیْهِ اَوْ فَقیرٌ اَهْدَیْتَ غِناکَ اِلَیْهِ وَلِتِلْکَالَّدعْوَةِ عَلَیْکَ حَقُّ؛را بر او تمام کرده‌اى یا ندارى که از توانگرى خود به او داده‌اى و چنیندعایى به درگاهت حقى پیدا کرده وَعِنْدَکَ مَنْزِلَةٌ اِلاّ صَلَّیْتَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍوَقَضَیْتَ حَوائِجى؛و در پیش تو منزلت و مقامى یافته که درود فرستى بر محمد و آل محمد و برآورىحاجاتم راحَوائِجَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَهذا رَجَبٌ الْمُرَجَّبُ الْمُکَرَّمُالَّذى اَکْرَمْتَنا؛حاجات دنیا و آخرت و این ماه رجب المرجب و ماه گرامى است آن ماهىکهبِهِ اَوَّلُ اَشْهُرِ الْحُرُمِ اَکْرَمْتَنا بِهِ مِنْ بَیْنِ الاُْمَمِیا ذَاالْجُودِ وَالْکَرَمِ؛نخستین ماه محترم است و ما را بدان گرامى داشته‌اى از میان سایر امت‌ها اىصاحب جود و کرمفَنَسْئَلُکَ بِهِ وَبِاسْمِکَ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الاْجَلِّالاْکْرَمِ الَّذى؛پس به حق این ماه از تو خواهم و به حق نام اعظم تو، آننام برتر و گرامى‌ترى که آن راخَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فى ظِلِّکَ فَلا یَخْرُجُ مِنْکَ اِلى غَیْرِکَاَنْ تُصَلِّىَ عَلى؛آفریدى پس در زیر سایه رحمتت مستقر گردید و از تو به دیگرى نرسد که درودفرستى برمُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ الطّاهِرینَ وَتَجْعَلَنا مِنَ الْعامِلینَفیهِ بِطاعَتِکَ؛محمد و خاندان پاکش و قرار دهى ما را از کسانى که در این ماه به طاعتت عمل کنیم وَ الاْمِلینَ فیهِ بِشَفاعَتِکَ اَللّهُمَّ وَاهْدِنا اِلى سَواَّءِالسِّبیلِ وَاجْعَلْ؛و آنانکه در این ماه آرزوى شفاعت را دارند خدایا ما را به راه راست هدایتفرما و جایگاه ما رامَقیلَنا عِنْدَکَ خَیْرَ مَقیلٍ فى ظِلٍّ ظَلیلٍ فَاِنَّکَ حَسْبُناوَنِعْمَ الوَکیلُ؛در پیش خود بهترین جایگاه در زیر سایه همیشگیت قرار ده که بهراستى تو ما رابسى و نیکو وکیلى هستىوَ السَّلامُ عَلى عِبادِهِ المُصْطَفَیْنَ وَصَلَواتُهُ عَلَیْهِمْاَجْمَعینَ اَللّهُمَّ؛و سلام بر بندگان برگزیده‌اش و درودهاى او بر ایشان همگى و نیزخدایاوَبارِکَ لَنا فى یَوْمِنا هَذَا الَّذى فَضَّلْتَهُ وَبِکَرامَتِکَجَلَّلْتَهُ وَبِالْمَنْزِلِ؛مبارک گردان براى ما در این روزى که آن را برترى دادى و به کرامت خویش آن رابزرگ کردى و به جایگاه[الْعَظیمِ] الاْعْلى اَنْزَلْتَهُ صَلِّ عَلى مَنْ فیهِ اِلى عِبادِکَاَرْسَلْتَهُ؛بزرگ والاترى آن را جاى دادى درود فرست بر آن کس که او را در این ماه به سوىبندگانت فرستادىوَبِالْمَحَلِّ الْکَریمِ اَحْلَلْتَهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ صَلوةًداَّئِمَةً تَکُونُ لَکَ؛و او را به مقام بزرگى درآوردى خدایا درود فرست بر او درودى همیشگى که براى تو شُکْراً وَلَنا ذُخراً وَاجْعَلْ لَنا مِنْ اَمْرِنا یُسراً وَاخْتِمْ لَنابِالسَّعادَةِ اِلى؛سپاسگزارى باشد و براى ما ذخیره‌اى و قرار ده براى ما در کارمان آسانى و تاپایان عمرمان با خوشبختى ما رامُنْتَهى آجالِنا وَقَدْ قَبِلْتَ الْیَسیرَ مِنْ اَعْمالِنا وَبَلَّغْتَنابِرَحْمَتِکَ اَفْضَلَ؛مقرون دار و تو اى خدا براستى چنانى که اعمال اندک ما را پذیرفتى و به رحمتخویش به بهترین آمالِنا اِنَّکَ عَلى کُلِّشَى ءٍ قَدیرٌ وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍوَآلِهِ وَسَلَّمَ؛آرزوهایمان رساندى همانا تو بر هر چیز توانایى و درود و تحیت خدا بر محمد وآلش باد.

ر