فواید دعای برای فرج: رستگاری به شفاعت پیامبر (ص)

رستگاری به شفاعت پیغمبر اکرم(ص) و نایل شدن به شفاعت بزرگ
دلیل بر این معنی روایتی است که رئیس المحدثین در خصال آورده به سند خود از حضرت رضا(ع) از پدران بزرگوارش از امیرالمؤمنین علی(ع) که: رسول خدا(ص) فرمود: چهار طایفه اند در روز قیامت من شفیع آنان هستم، هر چند که با گناهان اهل زمین بر من وارد شوند: کمک کننده ی به خاندانم، و برآورنده ی حوائج آنها هنگامی که به او ناچار شوند، و دوست دارنده ی آنها به دل و زبانش، و دفاع کننده ی از آنها با دست خودش.(1)
و علامه ی حلی(ره) از پیغمبر اکرم(ص) مرسلا آورده که فرمود: من برای چهار گروه شفاعت می کنم هر چند که با گناهان اهل دنیا بیایند: مردی که ذریه ام را یاری کرده باشد، و مردی که مال خودش را هنگام سختی به ذریه ام بذل نماید، و مردی که ذریه ی مرا با زبان و دل دوست بدارد، و مردی که در نیازهای ذریه ام اهتمام ورزد هنگامی که رانده و فراری شوند.(2)
و در بحار به سند خود از حضرت رضا(ع) از پدران طاهرینش از امیرالمؤمنین(ع) آورده که پیغمبر اکرم(ص) فرمود: چهار تن را من روز قیامت شفاعت می کنم. آن که ذریه ام را گرامی بدارد، و آن که حوائج آنان را برآورده سازد، و کسی که در هنگام اضطرارشان به او در انجام امورشان اهتمام ورزد و آن که با قلب و زبان آنان را دوست بدارد.(3)
می گویم: مخفی نماند که سه عنوان از این ها بر دعا برای تعجیل در فرج مولا صاحب الامر(عج) صدق می کند. زیرا که نوعی از یاری کردن و محبت زبانی و برآوردن حاجت است.
و از اموری که بر این مقصود دلالت می کند از علامه ی حلی در توصیه هایش به فرزندش آمده که امام صادق(ع) فرمود: هر گاه روز قیامت شود آواز دهنده ای ندا می کند: ای خلایق ساکت و آرام باشید که محمد(ص) با شما سخن می گوید. پس همه ی خلایق ساکت و آرام می شوند و پیغمبر(ص) به پا خیزد و فرماید: ای گروه خلایق هر که را نزد من احسان یا منت یا نیکی ای هست برخیزد تا او را پاداش دهم. می گویند: پدران و مادران ما قربانت، کدام احسان یا منت یا نیکی، بلکه همه ی احسان ها و منت ها و نیکی ها برای خدا و رسول او است بر تمام خلایق. می فرماید: آری، هر آن که یکی از خاندان مرا پناه داده یا به آنها نیکی کرده یا از برهنگی پوشانده یا گرسنه شان را سیر نموده برخیزد تا او را پاداش دهم.
آن گاه عده ای که از این کارها انجام داده اند برمی خیزند، پس از سوی خداوند ندا می رسد: ای محمد! ای حبیب من! پاداش آنها را به عهده ی خودت قرار دادم ، هر جای بهشت که بخواهی آنها را منزل ده. پس آنها را در وسیله منزل می دهد. به طوری که از محمد(ص) و اهل بیت او(ع) در پرده نخواهند بود.(4)
می گویم: بدون تردید دعای خیر از اقسام نیکی است، پس ب اثر آن دعا کننده استحقاق شفاعت رسول اکرم(ص) را روز محشر خواهد یافت. و این حدیث نیز بر فزونی ثواب به شفاعت دلالت دارد، همچنان که در رفع عقاب ثابت است.
و از دلایل دیگر نیز روایتی است که صدوق(ره) در امالی خود از امام باقر(ع) از پدرانش از رسول خدا(ص) آورده که فرمود: هر کس می خواهد به من توسل جوید و نزد من حقی داشته باشد که به آن برای او روز قیامت شفاعت کنم باید با خاندانم پیوند متصلی داشته باشد و آنان را خرسند نماید.(5)
می گویم: شکی در این نیست که اهل بیت(ع) همگی با دعا کردن برای تعجیل در فرج حضرت حجت بن الحسن(ع) خرسند می شوند، بلکه ممکن است از اقسام پیوند با آنان نیز باشد.(6)

پی نوشت:
1ـ الخصال، ج1، ص196 /// 2- المنتهی الامال، ج1، ص544 /// 3- بحارالانوار، ج8، ص49 /// 4- المنتهی الامال، ج1، ص544 /// 5- امالی صدوق، ص310 /// 6- مکیال المکارم، ج1، ص398