آنفولانزای خوکی

«شما فكر می‌كنید با حرف زدن ما یا صدور بخشنامه اداری، ویروس آنفلوآنزای نوعA یا همان خوكی می‌ایستد یا از بین می‌رود.»

؛«شما فكر می‌كنید با حرف زدن ما یا صدور بخشنامه اداری، ویروس آنفلوآنزای نوعA یا همان خوكی می‌ایستد یا از بین می‌رود.» این را مدیر یك دبیرستان واقع در منطقه مركزی شهر تهران از بازرس بهداشت آموزش و پرورش پرسید. آن مربی بهداشت آمده بود تا با صرف 5 دقیقه وقت، نكاتی را به مدیر دبیرستان گوشزد كند كه در مقابل با پرسش‌های پی در پی او روبه‌رو شد. در حالی كه بازرس اداره توصیه می‌كرد تا دبیران و مربیان مدرسه سر صف صبحگاه و در كلاس‌ها درباره راه‌های جلوگیری از ابتلا و درمان بیماری آنفلوآنزای جدید صحبت كنند، با این توضیح و پرسش مدیر روبه رو شد كه: «تمام این حرف‌ها را زده‌ایم و اعلامیه‌های هشداردهنده را به در و دیوار مدرسه نصب كرده‌ایم، اما آیا فكر می‌كنید ویروس‌آنفلوآنزای نوعA با شنیدن این صحبت‌ها و دیدن تراكت‌ها راه خود را كج می‌كند یا پشت در دبیرستان می‌ایستد؟ نه این‌طوری نیست.»

مدیر دبیرستان در ادامه پرسید: «در این چند ماه اداره آموزش و پرورش به غیر از پیغام فرستادن، چه كمك عملی یا پشتیبانی مالی برای مقابله با این ویروس در اختیار مدارس قرار داده است. آیا یك ریال بودجه ویژه به این امر اختصاص داده است؟»

بازرس بهداشت اداره آموزش و پرورش هیچ پاسخی به این پرسش‌ها نداد یا بهتر است بگوییم كه نداشت تا بدهد. واقعیت آن است كه اگر چه مسوولان وزارتخانه و ادارات مناطق آموزش و پرورش از تابستان جلساتی را درباره خطر شیوع این بیماری برگزار كردند و در نشست‌هایی با مدیران مدارس، اهمیت موضوع را به اطلاع آنان رساندند، اما همه اینها در همین قالب حرف باقی ماند و در عمل هیچ‌كاری انجام ندادند.

در بروشور آموزشی راه‌های مقابله با آنفلوآنزای نوعA كه از سوی وزارت بهداشت و درمان منتشر شده، شستن مرتب دست‌ها با آب و صابون به عنوان ساده‌ترین راه پیشگیری از این ویروس معرفی شده است. اما همین راه ساده، در مدارس‌ ما به كاری سخت تبدیل می‌شود، چرا كه بیشتر سرویس‌های بهداشتی آنها فاقد استانداردهای اولیه هستند. در بسیاری از آموزشگاه‌ها خبری از مایع دستشویی نیست و اگر هست، سامانه مخزن و لوله‌كشی آن، خود منبع آلودگی است. اگر این ادعا را باور ندارید، كافی است از آنان كه دوسه برنامه «در شهر» شبكه تهران را در هفته گذشته دیده‌اند، بپرسید. در گزارش‌هایی كه این برنامه از مدارس دولتی مناطق نسبتا مرفه تهران تهیه كرده بود، بخوبی وضعیت اسفبار سرویس‌های بهداشتی به نمایش در می‌آمد. اگر آن برنامه‌های تلویزیونی را ندیده‌اید، می‌توانید خودتان سری به مدارس فرزندانتان بزنید و این بار به جای دفتر آموزشگاه، به سراغ سرویس‌های بهداشتی بروید.

ضدعفونی مدام سرویس‌های بهداشتی، دستگیره درها و میز و نیمكت كلاس‌ها نیز از توصیه‌های موكد در راه مبارزه با ویروس آنفلوآنزا است كه این هم در كمتر مدرسه‌ای انجام می‌‌شود و دلیل بسیار ساده‌ای دارد كه در یك جمله خلاصه می‌شود: بودجه‌ای برای خرید مواد ضدعفونی موجود نیست.

دیگر توصیه بروشورهای آموزشی برای مقابله با این بیماری، معاینه هر روز دانش‌آموزان و اندازه‌گیری دمای بدن آنان است. با این كار، مربی بهداشت مدرسه باید از حضور بچه‌هایی كه حتی سرماخوردگی دارند در سر كلاس درس جلوگیری و با فرستادن آنان به خانه،وضعیت درمانی‌شان را پیگیری كند. این توصیه هم در بیشتر مدارس شدنی نیست، چرا كه تنها حدود 5 درصد از آموزشگاه‌های دولتی كشور مربی بهداشت تمام وقت دارند كه آنان هم از كمبود وسایل و ابزار طبی در رنج هستند.

در چنین شرایطی بد نیست از مسوولان وزارت آموزش و پرورش پرسیده شود كه بجز برگزاری جلسات و صدور بخشنامه، آیا كار دیگری برای تجهیز و پشتیبانی از مدارس انجام داده یا بودجه خاصی را برای مقابله با این بیماری منظور كرده‌اند. نكند آنان هم فكر می‌كنند ویروس آنفلوآنزایA با دیدن بخشنامه‌ها و شنیدن حرف‌های شفاهی خودش را از بین می‌برد؟

منبع : new2new.mihanblog.com