بیوگرافی و عکسهای جرمي آيرونز

 

 

 

 

«جرمي آيرونز»

نوزدهم سپتامبر ١٩٤٨

 «جرمي آيرونز» نوزدهم سپتامبر ١٩٤٨ در «كاووز»، جزيره كوچكي در وايت انگلستان، چشم به جهان گشود. پدرش «پال دوگن آيرونز» حسابدار بود و زماني كه جرمي پسري ٧ ساله بود، او را به كلاس هاي شبانه روزي فرستاد. اگرچه آن زمان فرستادن كودكان به مدرسه شبانه روزي، آن هم براي نوجوانان انگليسي طبقه مرفه چندان خوشايند نبود ولي به هرحال يك سنت به شمار مي رفت. عشق «جرمي» به حيوانات و زندگي روستايي، سبب شد تا او به اين فكر بيفتد كه در آينده دامپزشك شود. اما ضعف تحصيلي او در علوم طبيعي وي را ناچار كرد، تا به فكر گزينه هاي ديگري براي آينده اش باشد. سال ١٩٦٥ پس از فارغ التحصيل شدن از مدرسه، «جرمي آيرونز» به سبب مراوده و معاشرت با همسايگاني صميمي در جنوب لندن، به آن جا نقل مكان كرد و مددكار اجتماعي شد. او براي كسب درآمد بيشتر، گاه شب ها به اجراي موسيقي در خيابان ها مي پرداخت. پس از آن «جرمي» به تئاتر «بريستول الدويك» پيوست و در آن جا با اجراي نمايش هايي از «شكسپير» تجارب زيادي كسب كرد.
به گزارش هاليوود ريپورتر، «آيرونز» سال ١٩٧١ به لندن نقل مكان كرد. وي پيش از ايفاي نقش «جان ببتيست» در فيلم موزيكال معروف «گادسپل» حرفه هاي گوناگون را تجربه كرد. با استمرار فعاليت هايش در تئاتر «وست اند» و تلويزيون به بازيگري موفق تبديل شد. اما در حقيقت «جرمي آيرونز» در «وست اند» و «استراتفورد» با اجراي نمايش «ريچارد سوم» براي شركت «رويال شكسپير» به شهرت رسيد. سال ١٩٧٨ با «سينياد كوزاك» كه او هم بازيگر است ازدواج كرد. وي اكنون صاحب دو فرزند به نام هاي «سام» و «مكس» است. بعدها «جرمي آيرونز» نقش كمرنگي در فيلم «نيجينسكي» (١٩٨٠) به كارگرداني «هربرت راس» ايفا كرد. البته اين فيلم براي او موفقيتي به همراه نداشت «آيرونز» زياد منتظر نماند، چرا كه «بي.بي.سي» بازي در نقش پررنگي را در نسخه بازسازي شده يك فيلم تلويزيوني اثر «اولين وا» به او پيشنهاد كرد. «آيرونز» در اين فيلم نقش «چارلز رايدر» را بازي كرد. اشراف زاده اي كه پيوسته جهان برابر چشمانش را، در حال سقوط مي بيند. اين فيلم توجه «آيرونز» را بيش از پيش به آمريكا جلب كرد. ديري نپاييد كه «آيرونز» در بيشتر فيلم ها در نقش شخصيتي رمانتيك ثابت شد. اما خودش مي گويد: «من در هاليوود دير به آرزويم رسيدم. فكر مي كردم زودتر از گمانم در حرفه بازيگري به مقام يك ستاره برسم.»«آيرونز» با بازي در فيلم پرهزينه «زن وكيل فرانسوي» (١٩٨١) كه اكران خوبي هم نداشت، در مقابل «مريل استريپ» ظاهر شد. با بازي در فيلم «اضافه كاري» (١٩٨٢) -در نقش يك كارگر لهستاني كه به سبب اوضاع آشفته سياسي وطنش، ترجيح مي دهد در انگلستان بماند- استعداد «آيرونز» به چشم همه آمد و جلوه گر شد. از نظر منتقدان اين فيلم يكي از بهترين بازي هاي «آيرونز» به شمار مي آيد.
وي سال ١٩٨٤ در برادوي و در نمايش «آن چه واقعيت دارد» اثر «تام استامپارد» بازي در مقابل «گلن كلوز» را تجربه و براي بازي در اين اثر جايزه معتبر «توني» را به عنوان بهترين بازيگر نقش مرد، از آن خود كرد. اواسط دهه ٨٠ او و همسرش در ٣ نقش اصلي، براي استوديوي «رويال شكسپير» ظاهر شدند. در اين زمان، بيشتر تماشاگران عام و حرفه اي سينما به نكته اي رسيدند ،كه منتقدان سينما سال ها بود بدان اعتراف كرده بودند، اين كه:«جرمي آيرونز انگليسي، با آن صورت نحيف كه سينما را به طور كلاسيك آموخته، از بهترين بازيگران مرد معاصر سينماست.» «آيرونز» برخلاف ديگر بازيگران هاليوود، در ايفاي نقش هاي گوناگون و متفاوت تبحر يافت و بي آن كه اعتبارش را به عنوان يك بازيگر حرفه اي به خطر بيندازد به تدريج به مقام يك «ستاره» رسيد.
به جرأت مي توان گفت ايفاي نقش شخصيت هاي شرور، تاكنون همواره برگ برنده «جرمي آيرونز» بوده است. خودش مي گويد:« اين شخصيت ها به من آرامش مي دهند.» در فيلم «تشابه» اثري مهيج از «ديويد كراننبرگ» كه احساس تخيل مخاطب را برمي انگيزد، «جرمي» هم زمان در دو نقش ظاهر شد. اين فيلم جايزه بهترين بازيگر مرد را، از سوي منتقدان نيويورك براي او به ارمغان آورد. پس از آن در فيلم «سرنگوني» در نقش فردي كه مظنون به قتل بود بازي كرد. وي براي بازي در اين فيلم نيز جايزه اسكار بهترين بازيگر نقش مرد را از آن خود كرد. سال ١٩٩١ «جرمي» پيشنهاد بازي را در نقش هاي اصلي دو فيلم «مصاحبه با خون آشام» و «سكوت بره ها» رد كرد. اگرچه در عوض، در فيلم مهيج و روانكاوانه «كافكا» (١٩٩١) به كارگرداني «استيون سودربرگ»، در نقش يك كارمند بيمه مبتلا به بيماري «پارانويا» خوش درخشيد. فيلم بعدي وي «واترلند» بود، و در كنار همسرش نقش يك معلم تاريخ را بازي كرد، كه خاطرات دوران كودكي اش او را شكنجه مي داد. سال ١٩٩٢ در فيلم «آسيب»، لباس يك سياستمدار انگليسي محافظه كار را پوشيد. بازي در فيلم حماسي و تراژيك «خانه ارواح» در سال ١٩٩٣ دومين تجربه همكاري آيرونز با «مريل استريپ» و «گلن كلوز» بود، كه وي با بازي در نقش يك اشراف زاده اسپانيايي به مسير تازه اي از بازيگري رسيد.
صداي شيطاني «گناه» در انيميشن «شيرشاه»، نام جرمي آيرونز را ديگر بار سر زبان ها انداخت. «جرمي » اوقات فراغتش را، با موتورسواري و اسب سواري سپري مي كند. او هم چنين در بازسازي يك قلعه تخريب شده در ايرلند كه متعلق به قرن ١٦ است، مشاركت دارد. حرفه «جرمي آيرونز» تاثير چنداني بر زندگي او و انتخاب نقش هايش نداشته است. زندگي شخصي او به ندرت مورد توجه رسانه هاست. سال ١٩٩٥ غرورش را زيرپا گذاشت و براي پيشرفت بيشتر، در فيلم «محكم باش و به راحتي نمير»، در مقابل «بروس ويليس»، نقش يك ضدقهرمان را ايفا كرد. اين فيلم با واكنش هاي متفاوتي مواجه شد. «جرمي» در دو فيلم بعدي اش نقش مشابهي را ايفا كرد. در «زيباي دلربا» به كارگرداني «برناردو برتولوچي» (١٩٩٦)، نقش نويسنده اي بيمار را بازي كرد.پس از آن نيز در بازسازي فيلم «لوليتا» به كارگرداني «آدريان لين» در نقش «هومبرت» ظاهر شد كه گرفتار عشقي نافرجام مي شود.«جرمي» سال ١٩٩٨ در فيلمي با نام «مردي با نقاب آهنين» به ايفاي نقش پرداخت كه واكنش منفي منتقدان را به همراه داشت.
سال ٢٠٠٠ بازي در فيلم «زندان ها و اژدهاها» را تجربه كرد كه متاسفانه فيلم موفقي نبود. «جرمي» سال ٢٠٠٢ را با بازي در ٢ فيلم پشت سر گذاشت. نخست در فيلم «ماشين زمان» به ايفاي نقش پرداخت و پس از آن در برابر دوربين «فرانكو زفيره لي» با بازي در نقش «لري كلي» در فيلم «كلس جاوداني» ، در كنار «فني اردن» ديگر بار خود را مطرح كرد. سال ٢٠٠٤ باز هم با دو فيلم موفق به سينما آمد. نخستين فيلم او دراين سال، «جوليا بودن» فيلمي كمدي و درام بود. پس از آن نيز در فيلم «تاجر ونيزي» در كنار «آل پاچينو» هنرنمايي كرد. ديري نپاييد كه در فيلم «كازانوا» در كنار «سينا ميلر» بازي كرد و در فيلم «پادشاهي بهشت» به كارگرداني «ريدلي اسكات» نيز نقش كوچكي را برعهده گرفت. «جرمي آيرونز» سال ٢٠٠٦ در فيلم موفق «امپراتوري درون مرزي» به كارگرداني كارگردان مطرح هاليوود «ديويد لينچ» به ايفاي نقش پرداخت.به جرات مي توان گفت طي دو دهه اخير، «جرمي آيرونز» يكي از غيرقابل پيش بيني ترين و جذاب ترين ستاره هاي سينماي جهان بوده است. بازيگري كه شايسته است براي تماشاي فيلم هاي بعدي او لحظه شماري كرد.