آويشن

۱۳۸۸/۰۸/۲۹ | برچسب‌ها: | 0نظرات

گياهي است علفي شبه درختچه اي چند ساله كه تاريخ گل آوري آن از ارديبهشت تا شهريور مي باشد. پراكنش آن بفراواني در نقاط كوهپايه اي, مراتع, خاكهاي شني, سنگلاخي, در جنگلهاي آزاد و در مناطق كم درخت پست تا مرتفع رشد مي كند. توزيع جغرافيايي آن در مناطق معتدل اروپا و آسيا و همچنين گرينلند, ايسلند و مناطق اطراف رودخانه يني سئي سيبري مي باشد. محل استقرار آن در آمريكاي شمالي مي باشد. قسمت هاي هوايي آن قبل از مرحله گل آوري جمع آوري مي گردد. قسمت هاي فوقاني بهمراه گل چيده شده و در سايه و يا درون اطاقك هاي خشك كن با حرارتمصنوعي تحت شرايط 40 درجه سانتي گراد خشك مي شود. دارو داراي عطر و قدري طعم تلخ, مزه ادويه اي مي باشد. اين دارو حاوي 0.3 درصد اسانس است كه تركيبات آن بستگي به منشا جغرافيايي و ساير فاكتورها دارد. همچنين دارو داراي فلاون ها, تانن ها و تركيبات تلخ مي باشد.
اثرات مفيدي در درمان بيماريهاي مجاري تنفسي فوقاني و نيز ناراحتي هاي جهاز هاضمه دارد و اين بعلت كاهش اسپاسم وجلوگيري از نفخ مي باشد.
بصورت مصرف داخلي بفرم دم كرده قطره يا شربت براي سرفه هاي محرك زكام و آبريزش مجاري تنفسي فوقاني و هم چنين ناراحتي هاي جهاز هاضمه بكار مي رود.
به عنوان استعمال خارجي در درمان زخم هاي چركي و روماتيسم كاربرد دارد. اسانس اين گياه داراي خاصيت ضد عفوني كننده است و براي تهيه برخي غرغره و دهان شويه ها و خميردندان بكار مي رود ولي ازطرف ديگر شبيه روغن آويشن است. دارو منحصرا بصورت وحشي جمع آوري شده و بنابراين شامل گونه هاي مختلفي از آويشن مي باشد.

0 نظرات:

ارسال یک نظر

مطالب قبلي