خبر از دهقان فداکار پس از سال ها

دهقان فداکار گفت: در آن شب بارانی کُت خود را درآورده و به زحمت آتش زدم و قطار را نجات دادم، اما کارکنان و پرسنل قطار با تصور ایجاد مزاحمت از سوی من، به شدت مرا کتک زدند.
ریزعلی خواجوی صبح امروز در جمع تعدادی از دانش‌آموزان این شهرستان با بیان اینکه فداکارى و از جان گذشتگى بخش جدایی‌ناپذیری فرهنگ ملت ایران اسلامى است، اظهار داشت: در طول تاریخ ایران به ویژه در سال‌هاى اخیر بسیارى از جوانان میهن اسلامى براى نجات هموطنان خود خون‌ها داده و جان‌ها قربانى کرده‌اند.
وی افزود: فداکاران واقعی معلمان و نیروهای انتظامی هستند که بخش مهمی از پیشرفت‌ها و موفقیت‌های علمی امروز ایران مرهون تلاش‌های معلمان و دلسوزان عرصه تعلیم و تربیت است.
دهقان فداکار در ادامه با تشریح ماجرای نجات جان ۸۰۰ نفر از مسافران قطار تبریز ـ تهران در سال ۱۳۳۹ بیان داشت: به خاطر دارم که ۴۵ روز از پاییز گذشته و یک شب بارانى و سرد بود و من به منظور همراهی یکی از بستگان که قصد بازگشت به تهران را داشت ناچار شدم تا ایستگاه قطار او را همراهی کنم.
وی با بیان اینکه به دلیل محیط و فضای آن دوران یک فانوس و یک اسلحه شکارى با خود به همراه داشتم، تصریح کرد: در مسیر قطار حومه میانه، دو تونل به فاصله ۵۰ متر از همدیگر وجود دارد که به تونل ۱۸ معروف است و زمانى که از کنار این منطقه عبور می کردم تا به منزل بازگردم متوجه شدم کوه ریزش کرده و فاصله بین این دو تونل مسدود شده است، که ناگهان یاد ده‌ها مسافر بی‌گناه و کودکان معصوم داخل قطار افتادم.
ریزعلی خواجوی افزود: به سرعت به طرف ایستگاه دویدم اما قطار حرکت کرده بود و اگر وارد تونل مى‌‌شد راننده بدون دید کافى به طور حتم با سنگ‌هاى انباشته شده بر روى ریل برخورد مى‌کرد و فاجعه‌اى بزرگ به بار مى‌آمد که در آن شب بارانی کُت خود را درآورده و به زحمت آتش زدم ولی پرسنل قطار با تصور ایجاد مزاحمت از سوی من به شدت مرا کتک زدند.
وی با اشاره به پیامدهای این واقعه گفت: همه کارکنان و پرسنل قطار با این فکر که قصد آزار و اذیت و ایجاد مزاحمت برای قطار را داشتم به شدت مرا کتک زده و مجروح کردند و پس از آنکه از کتک زدن من خسته شدند، رئیس قطار از من در باره علت کارى که کرده‌ام توضیح خواست که من نیز با حال و روز نامناسبى که داشتم، ماجرا را تعریف کردم که با دیدن صحنه ریزش کوه، همه مسافران و مسئولان قطار شوکه شده و شروع به عذرخواهی از من کردند.
دهقان فداکار با بیان اینکه الطاف الهى و همکاری صمیمانه شریک زندگى خود را در تحمل همه شرایط سخت فراموش نمى‌کند، گفت: همسرم همواره در طول این ۴۰ سال یار و یاورم بوده و همه مشکلات را تحمل کرده است.
وى با اشاره به بهبود تدریجی زندگی خود پس از نزدیک به نیم قرن زندگی در انزوا اظهار داشت: خوشبختانه با برقرارى حقوق از سوى وزارت راه و ترابری، اهداى یک واحد مسکونى از سوى دولت، روزگار سخت گذشته در سال‌هاى پیرى بسیار بهتر شده است.