انتقاد از گزارشگران تلویزیونی

این مساله گزارشگرهای تلویزیون هم دیگر دارد به یک بحران بزرگ تبدیل می شود، کسانی که  هر چه به جهت عملکرد ضعیفشان از آنها انتقاد می شود باز هم به گوششان بدهکار نیست.
این انتقادات که تعداد آنها کم هم نیست بارها توسط مطبوعات و رسانه ها مطرح شده  است، ولی به جای اینکه شاهد پیشرفت و بهتر شدن گزارشگران باشیم، آنها بدتر شده اند.
این نوع برخورد آنها باعث این شده است که در حین گزارش برخی از آنها، مخاطب صدای تلویزیون را قطع کرده و ترجیح بدهد بدون صدا بازی را تماشا کند.
استدلال این افراد این است که در این صورت اعصاب خود را از صدمات جملات  و حرف های گزارشگران مصون می دارند.
اما کسانی که اهل این نیستند که صدا قطع بکنند، به گفته خود ۹۰ دقیقه عذاب را تحمل می کنند و مجبور هستند ترکیب های جدید و عجیب گزارشگران را تاب بیاورند.
گفتنی است که نوعی حساسیت هم به بعضی از گزارشگران وجود دارد و از هر کلمه و یا جمله آنان یک برداشت منفی می شود.
گزارشگرانی که در جام جهانی گزارش کردند(به استثنای عادل فردوسی پور) همگی فاقد تعادل بودند و چنان در جو جام جهانی غرق شده بودند که خود بیشتر از تماشاگران هیجان زده می شدند.
آنها در طول گزارش خود، یا از تیم مورد علاقه خود به شدت حمایت می کردند، یا تیم حریف را به شدت می کوبیدند و یا در یک اقدام افراط گرایانه و بی سابقه از تیم مورد علاقه خود به شدت انتقاد می کردند(روی سخن در مورد آخر مزدک میرزایی است!)
حالا هم با آغاز لیگ برتر دهم، این  حساسیت ها به اوج خود رسیده است؛ چرا که اولاً چون مسابقات داخلی است، هواداران و بازیکنان و مربیانی که توسط گزارشگران تخریب می شوند و یا از آنها انتقاد می شود، می توانند جواب این انتقادها را بدهند.
از سویی دیگر کوچکترین عکس العمل غیر عادی از سوی گزارشگران باعث می شود که انگ طرفداری از یک تیم خاص را به آنها ببندند.
تهیه کنندگان برنامه فوتبال برتر هم که از کانال سایت فوتبال۳ با مخاطبین در ارتباط هستند، وقتی حجم انتقادات را دیدند، تصمیم گرفتند که خود تماشاگران گزارش هر بازی را انتخاب کنند تا از این طریق کمی از درد بینندگان را تسکین دهند.
در همین راستا، قبل از هر بازی پخش مستقیم نظر سنجی با این مظمون گذاشته می شود که کدام تماشاگر را برای بازی مربوطه می پسندید، نام گزارشگران مختلف هم به عنوان گزینه های این نظر سنجی مطرح است.
البته از گوشه و کنار شنیده شده است که همیشه در این نظر سنجی ها عادل فردوسی پور انتخاب می شود ولی به دلیل آنکه عادل نمی تواند تمام بازی ها را گزارش کند، گزارش بازی را به شخص دیگری واگذار می کنند.
با شروع لیگ برتر هم پس از آنکه بازی پرسپولیس و تراکتور سازی را فردوسی پور گزارش کرد، دیدار استقلال و فولاد را مزدک میرزایی گزارش کرد که در همین ابتدای کار باعث شد که موج انتقادات به وی وارد  شود.
میرزایی در حین گزارش این بازی و پس از قطعی شدن شکست سایپا مقابل نفت آبادان خطاب به محمد مایلی‌کهن گفت: حالا این مربی حتما انتظار دارد تمام حرف‌هایش در کنفرانس مطبوعاتی پخش شود.
جمله‌ای که واکنش سرمربی حاشیه دوست سایپا را در پی‌داشت:«‌ای کاش مزدک میرزایی این مسابقه را از نزدیک می‌دید تا شاهد باشد که بنده بعد از اتمام دیدار، این پیروزی را به تمام عوامل باشگاه صنعت‌نفت تبریک گفتم. میرزایی باید بداند که ما چکیده فوتبال هستیم و خودمان را به آن نمی‌چسبانیم. »
اما اظهارنظرهای میرزایی در جریان گزارش بازی استقلال و فولاد فقط به مایلی‌کهن ختم نشد.
او در طول مسابقه بارها نسبت به عملکرد ضعیف ایمان مبعلی هم واکنش نشان داد و حتی با گفتن این جمله که: « به نظر می‌رسد مبعلی به کل فوتبال بازی کردن را فراموش کرده» انتقاداتش را از این بازیکن به اوج رساند.
مبعلی درباره گزارش میرزایی می‌گوید: «پنج سال در فوتبال ایران نبودم و نمی‌توانم با دو بازی معجزه کنم و به شرایط ایده‌آل برسم. با این حال به جرات می‌گویم از عملکردم در این دو بازی راضی نبودم اما خیلی هم بد کار نکردم که مستحق این انتقادات باشم. امیدوارم چند کارشناس بدون قصد و غرض بنشینند و بازی‌های من را تحلیل کنند. واقعا نمی‌دانم چه مسائلی پشت پرده وجود دارد که گزارشگری به این شکل از بازیکن انتقاد می‌کند.»
شایان ذکر است که وی در طول بازی بارها به بازیکنانی دیگر از جمله طالب لو تاخت و ادامه این روند توسط میرزایی بی شک می تواند برای وی مشکل ساز شود.
تازه در ابتدای لیگ هستیم و با داغ تر شدن مسابقات و همچنین ورود گزارشگرانی نظیر خیابانی و علیفر و … باید بیش از شاهد موضع گیری های اهالی فوتبال و همچنین عصبانیت مخاطبان تلویزیون باشیم.
شاید سیاست نظرسنجی یک حرکت نمادین و فرمالیته باشد، چرا که اگر قرار باشد که به این نظر سنجی ها توجه شود، یک سری از گزارشگرها باید با این حرفه خداحافظی بکنند، چون مردم دوست ندارند که گوششان را به دست هر کسی بسپارند.