شما چه جوری سلام می‌كنید؟؟

 

هرنوع ارتباط خوبی، بی‌تردید احساس رضایت و شادمانی به شما می‌بخشد. از كنار این مسئله به سادگی

نگذرید و آن را جدی بگیرید.
تعجب نكنید یك پرسش ساده دارم، شما چه جوری سلام می‌كنید؟ و دیگران چگونه به شما پاسخ می‌دهند؟ گرم و صمیمی، آرام و باتردید، بشاش اما با لبخندی ظاهری، سرد و محتاط و...
هرنوع ارتباط خوبی، بی‌تردید احساس رضایت و شادمانی به شما می‌بخشد. از كنار این مسئله به سادگی
نگذرید و آن را جدی بگیرید.
تعجب نكنید یك پرسش ساده دارم، شما چه جوری سلام می‌كنید؟ و دیگران چگونه به شما پاسخ می‌دهند؟ گرم و صمیمی، آرام و باتردید، بشاش اما با لبخندی ظاهری، سرد و محتاط و...
اما من می‌خواهم قبل از هرچیز، به این نكته اشاره كنم كه برای سلام كردن، به نظرمی‌رسد ابتدا باید "دیگری" را "دید" و احساس كرد. یعنی، پذیرفتن فرد خاصی به جز خودت.
اما وقتی دیگری را ندیدی یعنی واقعا او را احساس نكردی، سلام‌ات هم آن قدرگرم نیست كه بردل بنشیند و شما موفق نمی‌شوید یك ارتباط انسانی و دوستانه با دیگران برقراركنید. بنابراین پاسخی كه می‌گیرید، صوری و صرفا یك وظیفه تلقی می‌شود.
به هرحال، قطعا حال و هوای دیگری نیز درپاسخگویی به شما مهم است. اما شما چون با سلام گفتن خود ارتباطی را آغاز می‌كنید، توان این كار را دارید كه دیگری را از درگیری با درون و ذهنیت‌اش آزاد كرده و به دنیای خوب و سرشار از زندگی خود وارد كنید؛ حتی اگر تنها برای لحظاتی این اتفاق، شكل گیرد.
البته،واقعیت این است كه شما با توجه به شناختی كه از طرف مقابل‌تان دارید، به او سلام می‌كنید. شما می‌توانید سلامی سطحی كنید یا سلامی از روی همدردی بگویید و یا اینكه با سلامی واقعی كه همراه با آرامش است حضورخود را اعلام كنید.
برای مثال، وقتی با كسی روبرو می‌شوید كه از او هیچ شناخت قبلی ندارید، محتاطانه سلامی فقط از روی ادب می‌كنید. اما اگر بدانید طرف مقابل‌تان یك مشكل حل‌نشدنی جسمی یا روحی دارد، سلام شما نوعی همدردی را نیز همراه دارد.
بنابراین، میزان، نوع شناخت و یا نبود آن بر چگونگی سلام شما تاثیرگذار است.اما من می‌خواهم همین را بگویم كه چرا خود را از این مسایل فارغ نكنیم و با قدری آزادمنشی، همدردی انسانی و به دور از این گونه نگاه‌های خاص، باسلامی گرم و صمیمی حضور آرام‌بخش خودرا نمود نبخشیم.
اولین سلام خود را به خاطردارید؟ آن را وقتی به زبان آوردید كه پا به این دنیا گذاشتید، زمان تولد، سلامی كه هرگز تكرارنخواهد شد. یك بار برای همیشه.
اگر دقت كنید این سلام مفاهیم زیادی را به شما می‌آموزد. این سلام را هرگز نباید فراموش كنید چرا كه همواره به شما نكته مثبتی را گوشزد می‌كند؛ اینكه یك عمر بیشتر ندارید، پس حواس‌تان را جمع كنید كه حد‌اكثر رضایت‌خاطر را به دست آورید. اینكه هیچ چیز ارزش ندارد كه شاید به دلیل برخی ذهنیت‌ها و پیش‌داوری‌های فكری و احساسی، به دیگران بی‌احترامی كنیم یا فضای ناخوشایندی برای ادامه ارتباط ایجاد كنیم.
هرنوع ارتباط خوبی، بی‌تردید احساس رضایت و شادمانی به شما می‌بخشد. از كنار این مسئله به سادگی نگذرید و آن را جدی بگیرید. دقیقا ما می‌توانیم در مواردی كه نتایج برخوردهایمان به نحوه رفتارخودمان برمی‌گردد، توجه بیشتری داشته باشیم.
بنابراین، اگردیگری را تنها به عنوان یك انسان، به دور از هرپیش‌زمینه ذهنی"ببینیم" و"حس" كنیم، مسیری مثبت را با یك سلام ساده و واقعی برای ارتباطی ثمربخش هموار می‌كنیم.